Categories
Uncategorized

Shalqiri, fruti që shoqëron ditët e nxehta të verës, gabimi që duhet të shmangni për të mos rrezikuar helmimin

Shalqiri nuk është vetëm aleati më i mirë kundër dehidratimit të trupit gjatë verës, por për shkak të bollëkut të antioksidantëve ndihmon në parandalimin e shumë sëmundjeve.

Ndër të tjera, shalqiri mbron zemrën, rregullon presionin e gjakut, zvogëlon dhimbjet e kyçeve.

Në të njëjtën kohë, asnjë pjesë e shalqirit nuk duhet të hidhet, sepse i gjithë shalqiri është shumë i shëndetshëm dhe i dobishëm, veçanërisht gjatë vapës së verës, kur është në stinë.

Dhe, përpara se të shijoni këtë frut të ëmbël, ekspertët këshillojnë larjen e shalqirit para se ta prisni, në mënyrë që të parandaloni që bakteret të përfundojnë brenda tij.

Me disa hapa të thjeshtë, larja e shalqirit, përdorimi i mjeteve të pastra dhe ruajtja e duhur e frutave të prera, mund të parandaloni helmimin nga ushqimi dhe të shijoni shalqirin në mënyrë të sigurt gjatë gjithë verës.

Pse duhet larë shalqiri para se të pritet?

Kur pritet një shalqi, thika mund të transferojë baktere nga sipërfaqja e lëkurës në frut.

Prandaj, nëse ka baktere në pjesën e jashtme të shalqirit, të tilla si Salmonella ose Escherichia coli, ato mund të transferohen brenda shalqirit duke përdorur një thikë.

Kur kjo ndodh, bakteret mund të shumohen, veçanërisht nëse fruti i prerë lihet jashtë për shumë kohë ose nuk ruhet siç duhet.

Bakteret në lëkurën e shalqirit mund të gjenden gjatë vjeljes, trajtimit, transportit ose në banak.

Shalqiri mund të “mbledhë” baktere në disa vende, nga fusha, ku rritet në tokë, deri te karroca e ushqimeve dhe banaku i kuzhinës.

Meqenëse rritet në tokë, mund të bjerë në kontakt me dheun, rrjedhjet e ujërave të zeza ose edhe jashtëqitjet e kafshëve.

Nga aty, mund të mbledhë baktere gjatë vjeljes, trajtimit, transportit, apo edhe ndërsa qëndron në një karrocë ushqimore ose në arkë.

Është gjithashtu e zakonshme që pjesa e jashtme e një shalqiri të prekë shumë duar në dyqane.

Për shkak të gjithë kësaj, është e rëndësishme ta lani mirë lëkurën e shalqirit para se ta prisni.

Si ta përgatisim shalqirin në mënyrë të sigurt?

Disa hapa të thjeshtë gjatë trajtimit dhe prerjes së shalqirit mund të ndihmojnë në uljen e rrezikut të helmimit nga ushqimi.

Nga rruga, këto zakone të sigurisë ushqimore janë të mira për t’u praktikuar për shumicën e frutave dhe perimeve:

Lani duart para dhe pas trajtimit të produkteve.
Shpëlani të gjithë pjesën e jashtme të shalqirit nën ujë të rrjedhshëm.

Meqenëse lëkura shalqirit është e trashë dhe e fortë, rekomandohet ta pastroni butësisht me një furçë frutash dhe perimesh.

Thajeni pjesën e jashtme të shalqirit me një peshqir të pastër ose me një peshqir letre para se ta prisni. Në këtë mënyrë, zvogëlohet mjedisi me lagështi që normalisht favorizon riprodhimin e baktereve.

Përdorni një thikë dhe dërrasë prerëse të pastër për të shmangur kontaminimin e kryqëzuar nga ushqime ose sipërfaqe të tjera.

Edhe pse shalqiri njihet si një frut që në përgjithësi nuk përbën rrezik helmimi nga ushqimi, ai është prapëseprapë një frut i gjallë dhe ushqimet e gjalla ndonjëherë mund të përmbajnë mikrobe. Këto mikrobe nuk shkatërrohen sepse ky frut nuk gatuhet.

Këshilla për ruajtje të sigurt

Kur shalqiri pritet, duhet të futet në frigorifer sa më shpejt të jetë e mundur. Ashtu si shumë ushqime të freskëta, shalqiri mund të bëhet shpejt i pasigurt nëse lihet në temperaturë ambienti për një kohë shumë të gjatë. Shalqiri i prerë qëndron i freskët në frigorifer për rreth tre deri në pesë ditë.

Më poshtë janë disa këshilla të dobishme për ruajtjen e shalqirit:

Vendoseni shalqirin e prerë në frigorifer brenda dy orësh.
Mbajeni temperaturën në frigorifer në ose nën 4 gradë. Kjo ndihmon në ngadalësimin e rritjes së baktereve dhe i mban produktet më të freskëta për më gjatë.
Ruajeni shalqirin në një enë ose qese të mbyllur. Kjo ndihmon në parandalimin e tharjes së tij dhe e mbron atë nga thithja e aromave ose baktereve nga ushqime të tjera.
Mbajeni frigoriferin të pastër. Fshini menjëherë derdhjet, veçanërisht ato nga mishi i gjallë, për të shmangur kontaminimin e kryqëzuar.
Nëse shalqiri duket i butë, mban erë të keqe ose merr ngjyrë të kuqe të ndezur, është mirë të mos rrezikoni dhe të mos e konsumoni.